Богиня Шушка - богиня в традиции Каликрама

Шри Kālīkākulapañcaśataka процитирована в Мanthānabhairava тантра
Профессор. Марк Дичковский







Богиня Шушка - одна из устрашающих женских богинь, чье тело состоит, или ассоциируется с буквами санскритского алфавита из которых потом добывают ее мантру.


"Она находится в чистом лунном теле Богини как Шушка, Истощенная, которую также называют Kṛṣā [Тонкая], является аспектом Богини Каликрамы. Kālīkākulapañcaśataka описывает, как следует рисовать образ богини Шушка и как буквы проецируются на ее тело, откуда они извлекаются, чтобы сформировать ее видью (мантру). Там мы читаем: «Там нужно нарисовать Верховную Богиню. Она богиня Шушка, благая, с худым лицом. У нее две руки и одно лицо. У нее нет плоти и крови, текущей по венам. [Она состоит лишь из] сухожилий и костей, ее тело худое она любит постоянно (есть) человеческие потроха и т. п. Она сидит на отрубленной голове Рудры, а ее ноги стоят на двух [других] головах. Левая - на голове Вишну, а правая - на голове Индры а ее колени согнуты. Она - первая (из всех божеств) и наполняет [и питает все]. Она - Агхора, и у нее ужасающие зубы. Она издает великий (магический) звук "ПХЕТ". Ее волосы связаны (на макушке головы) (ūrdhvakeśī), благая, у нее три глаза и она держит большой (жертвенный) сосуд. У нее сморщенная грудь и впалый, тощий живот. Она держит ухо маленького ребенка и череп. Свирепая (raudrā), она украшена гирляндой из отрубленных голов и большими змеями. Нарисовав ее в таком виде, нужно поклоняться Матери [состоящей из букв] [mātṛkā] »."



चिन्तयेत् परमां शक्तिं स्थूलसूक्ष्मानुवर्तिनीम् ।
सूक्ष्मां कुलस्वरूपस्थां स्थूलां बाह्योदितां स्थिताम् ।।
विश्वरूपां महालक्ष्मीं विश्वग्रासैकलम्पटाम् ।
कालाग्निचक्रादुदितां तडित्कोटिसमप्रभाम् ।।
त्रिधामधाममध्यस्थां धामाधरेपदे स्थिताम् ।
षडङ्गयोगनिर्मुक्तां स्वयोगानुचरां सदा ।।
सर्वास्तमिततेजस्कां केवलां योगवर्तिनीम् ।
तामेव बाह्ये देवेशीं सूक्ष्मां स्थूलेन भैरवीम् ।।
सूक्ष्मां कुलस्वरूपस्थां स्थूलां बाह्योदितां स्थिताम् ।
पूजयेन्मानसैः पुष्पैर्भक्ष्यभोज्यैरनेकशः ।।
मांसैश्च पानकैर्दिव्यैः पशुभिश्चोत्तमाधमैः ।
मान्दारकुसुमैश्चैव नानाधूपै: सुगन्धिभिः ।।
एतद्यागपदं चिन्त्यं शोभनं कुलगोचरे ।
दक्षिणाभिमुखो भूत्वा खटिकाकरसंयुतः ।।
तत्रालिखेत् परां देवीं शुष्कां शुष्काननां शिवाम् ।
द्विभुजामेकवक्त्रां च मांसशोणितवर्जिताम् ।।
स्नाय्वस्थिकृष्णवपुषीं नरान्त्रादिप्रियां सदा ।
रुद्रमुण्डासनारूढां मुण्डद्वयपदार्पिताम् ।।
वामके वैष्णवं मुण्डं सव्ये मुण्डं विरिञ्चिजम् ।
प्रत्यालीढे च चरणे स्थिता साद्या प्रपूरणी ।।
(कालिकाकुलपञ्चशतक, २ पटल,७०-७९ श्लोक)
सम्पादक तथा अनुवादक : माधवप्रसाद लामिछाने
प्रकाशक : नेपाल प्रज्ञा-प्रतिष्ठान, काठमाडौँ ।



चिन्तयेत् परमां शक्तिं स्थूलसूक्ष्मानुवर्तिनीम् ।
सूक्ष्मां कुलस्वरूपस्थां स्थूलां बाह्योदितां स्थिताम् ।।
विश्वरूपां महालक्ष्मीं विश्वग्रासैकलम्पटाम् ।
कालाग्निचक्रादुदितां तडित्कोटिसमप्रभाम् ।।
त्रिधामधाममध्यस्थां धामाधरेपदे स्थिताम् ।

सर्वास्तमिततेजस्कां केवलां योगवर्तिनीम् ।
तामेव बाह्ये देवेशीं सूक्ष्मां स्थूलेन भैरवीम् ।।
सूक्ष्मां कुलस्वरूपस्थां स्थूलां बाह्योदितां स्थिताम् ।
पूजयेन्मानसैः पुष्पैर्भक्ष्यभोज्यैरनेकशः ।।
मांसैश्च पानकैर्दिव्यैः पशुभिश्चोत्तमाधमैः ।
मान्दारकुसुमैश्चैव नानाधूपै: सुगन्धिभिः ।।
एतद्यागपदं चिन्त्यं शोभनं कुलगोचरे ।
दक्षिणाभिमुखो भूत्वा खटिकाकरसंयुतः ।।
तत्रालिखेत् परां देवीं शुष्कां शुष्काननां शिवाम् ।
द्विभुजामेकवक्त्रां च मांसशोणितवर्जिताम् ।।
स्नाय्वस्थिकृष्णवपुषीं नरान्त्रादिप्रियां सदा ।
रुद्रमुण्डासनारूढां मुण्डद्वयपदार्पिताम् ।।
वामके वैष्णवं मुण्डं सव्ये मुण्डं विरिञ्चिजम् ।